Ինչ ենք մենք տեսնում ու լսում.Օշոյի առակներից

Մի հոգեբան, ով սովորել էր Գուրջիևի մոտ, մի հարսանեկան արարողության ժամանակ որոշում է փորձ կատարել:

Տանտերերից ոչ հեռու կանգնած նա հետևում է անցող-դաձող հյուրերին և հասկանում, որ տանտերերից ոչ մեկը չի լսում նրանց: Այդ ժամանակ նա խառնվում է հյուրերին և մոտենալով տանտերերից մեկին՝ կամաց ասում.

-Այսօր մահացավ իմ տատիկը:

Տանտերը պատասխանում է.

-Ի˜նչ հրաշալի է:

Հոգեբանը նույնը ասում է մյուս տանտիրոջ հետ, և նա պատասխանում է.

-Դուք շատ բարեհոգի եք:

Իսկ փեսան այդ առթիվ ասում է.

-Արդեն քո ժամանակն էլ է հասել, ծերո՛ւկ։

Ոչ ոք դիմացինին չի լսում: Դուք լսում եք այն, ինչ ակնկալում եք լսել:

Սպասելիքները ձեր ակնոցն են:

 Թարգմանեց Արաքս Զուլալյանը